
Η αποτίμηση ενός έργου τέχνης αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία που συνδυάζει αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία, ιστορικά δεδομένα, μελέτη της αγοράς και εξειδικευμένη εμπειρογνωμοσύνη. Η πραγματική αξία ενός έργου δεν προκύπτει από μια απλή εκτίμηση ή έναν εντυπωσιακό τίτλο, αλλά από μια σειρά παραγόντων που εξετάζονται με ακρίβεια και επαγγελματισμό.
Παρακάτω παρουσιάζονται οι σημαντικότεροι άξονες που καθορίζουν την αξία ενός έργου τέχνης, όπως εφαρμόζονται στη διεθνή αγορά και σύμφωνα με τις αρχές επαγγελματικής τεκμηρίωσης.
Η ποιότητα ενός έργου
αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της αξίας του. Ο τρόπος που ο καλλιτέχνης αποδίδει το
θέμα, η τεχνική δεξιότητα, η αρτιότητα της σύνθεσης, η χρωματική ισορροπία, η
πρωτοτυπία και το βάθος της καλλιτεχνικής έρευνας είναι στοιχεία που ορίζουν
την καλλιτεχνική βαρύτητα.
Σημαντικό είναι και το χρονικό και τεχνικό επενδυμένο έργο:
ένα έργο που απαιτεί εβδομάδες ή μήνες δημιουργίας φέρει βαρύτερο καλλιτεχνικό
φορτίο από μια γρήγορη παραγωγή.
Στην αγορά της τέχνης,
η σπανιότητα είναι καθοριστικός παράγοντας.
Όσο πιο μοναδικό είναι το ύφος ενός καλλιτέχνη και όσο πιο δύσκολα συγκρίνεται
με άλλους της εποχής του, τόσο μεγαλύτερη η αξία.
Έργα που δεν μοιάζουν με τη μαζική αισθητική της εποχής, που ξεχωρίζουν, που παρουσιάζουν νέα τεχνοτροπία ή εικονογραφία, κατακτούν υψηλότερη θέση στην αγορά.
Έργα που ανοίγουν
θεματικούς δρόμους, που υπερβαίνουν το απλώς «ωραίο», που αφηγούνται, σοκάρουν,
συγκινούν ή προκαλούν διάλογο, καταγράφουν μεγαλύτερη αξία.
Ο συλλέκτης ανταμείβει την καλλιτεχνική τόλμη.
Η σχέση μεταξύ
προσφοράς και ζήτησης είναι κρίσιμη:
Η συστηματική και ελεγχόμενη παραγωγή αυξάνει
την τιμή.
Η υπερπαραγωγή τη μειώνει και δημιουργεί κορεσμό.
Το προφίλ του συλλέκτη
παίζει τεράστιο ρόλο.
Εάν σημαντικοί ιδιώτες συλλέκτες, ιδρύματα, μουσεία ή μεγάλοι επενδυτές
κατέχουν έργα ενός καλλιτέχνη και δεν επιθυμούν
να τα πουλήσουν, δημιουργείται έλλειψη στην αγορά.
Αυτό αυξάνει:
Ακόμη και σε περιπτώσεις καλλιτεχνών που έχουν φύγει από τη ζωή, οι συλλογές που παραμένουν κλειστές λειτουργούν ενισχυτικά στις τιμές.
Η συστηματική μελέτη
των τιμών που έχουν επιτευχθεί στη διάρκεια 20 ετών είναι βασική μέθοδος
διεθνούς αποτίμησης.
Εξετάζονται:
Οι πραγματικές τιμές αγοράς, δηλαδή οι τιμές που πλήρωσαν συλλέκτες, είναι οι μόνες που παρέχουν αντικειμενικότητα.
Από κάθε 100 έργα στη
διεθνή αγορά, μόνο ένα μικρό ποσοστό καταγράφει πραγματικές πωλήσεις σε σοβαρές
τιμές.
Για την αποτίμηση ενός
καλλιτέχνη εξετάζεται:
Η συνεχής ζήτηση αποτελεί ένδειξη σταθερής επενδυτικής αξίας.
Η προέλευση ενός έργου
και η πλήρης τεκμηρίωση, ειδικά από αξιόπιστους φορείς, αποτελούν κρίσιμο
παράγοντα αύξησης της αξίας.
Η αυθεντικότητα δεν
είναι απλώς μια υπογραφή — είναι η πλήρης αλυσίδα:
Όσο πιο πλήρες το φάκελο, τόσο υψηλότερη η αξία.
Η τέχνη κινείται
δυναμικά:
στυλ, ρεύματα, εθνικές αγορές, online δημοπρασίες, διεθνή φεστιβάλ και
πλατφόρμες επηρεάζουν τις τιμές.
Ένας καλλιτέχνης που αρχίζει να αποκτά παρουσία σε διεθνείς κύκλους ή που το έργο του αναγνωρίζεται πέρα από τα σύνορα αποκτά διαχρονική άνοδο.
Η σωστή αποτίμηση
απαιτεί:
Χωρίς εξειδίκευση, ο κίνδυνος λανθασμένης αξιολόγησης είναι μεγάλος.
Η αξία ενός έργου
τέχνης είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων: ποιότητας, σπανιότητας, προέλευσης,
συλλεκτικής ζήτησης και ιστορικών δεδομένων. Δεν είναι μια στατική τιμή, αλλά
μια ζωντανή, εξελισσόμενη πραγματικότητα που αντικατοπτρίζει την καλλιτεχνική και
πολιτισμική του δύναμη.
Η εξειδικευμένη αξιολόγηση μετατρέπει ένα έργο τέχνης από απλό αντικείμενο σε τεκμηριωμένη πολιτιστική και επενδυτική μονάδα.
Αχιλλέας Τσαντίλης
Πρόεδρος – Ελληνική Ένωση Ειδικών Τέχνης